17.4.2. ZOBOWIĄZANIA WARUNKOWE

Zobowiązaniawarunkowe

Informacje o istotnych postępowaniach toczących się przed sądem, organem właściwym dla postępowania arbitrażowego lub organem administracji w których spółki z Grupy ORLEN są stroną pozwaną:

Pozew I.P.-95 s.r.o. przeciwko Unipetrol RPA s.r.o. o odszkodowanie
W dniu 23 maja 2012 roku Unipetrol RPA s.r.o. otrzymał z Sądu Okręgowego w Ostrawie pozew spółki I.P.-95 s.r.o. o odszkodowanie związane ze złożeniem przez Unipetrol RPA s.r.o. w listopadzie 2009 roku wniosku o ogłoszenie upadłości spółki I.P.-95 s.r.o. Łączna wartość pozwu wynosi około 314 mln PLN przeliczone kursem z dnia 31 grudnia 2020 roku (co odpowiada 1 789 mln CZK). Unipetrol RPA s.r.o. jest jednym z ośmiu podmiotów pozwanych solidarnie o zapłatę wyżej wymienionej kwoty. Na wniosek I.P.-95 s.r.o. toczyło się postępowanie dotyczące przystąpienia do sprawy w charakterze powoda spółki NESTARMO TRADING LIMITED. Sąd odmówił zgody na przystąpienie tej spółki do sprawy. W lutym 2018 roku sąd oddalił w całości pozew orzekając na korzyść Unipetrol RPA s.r.o. W dniu 3 kwietnia 2018 roku I.P.-95 s.r.o. złożył apelację od orzeczenia sądu pierwszej instancji. W dniu 22 maja 2018 roku Sąd Okręgowy w Ostrawie zobowiązał I.P. – 95 s.r.o. do zapłaty opłaty od apelacji. W dniu 11 grudnia 2018 roku Sąd drugiej instancji oddalił apelację I.P.-95 s.r.o. od wyroku Sądu Okręgowego w Ostrawie. Wyrok jest prawomocny. W dniu 20 marca 2019 r I.P. – 95 s.r.o. wniosła skargę kasacyjną od wyroku sądu drugiej instancji. W ocenie Unipetrol RPA s.r.o. roszczenie jest bezpodstawne.

Roszczenie Warter Fuels S.A (poprzednio: OBR S.A.) przeciwko PKN ORLEN o odszkodowanie
W dniu 5 września 2014 roku spółka OBR S.A. (obecnie: Warter Fuels S.A.) wystąpiła przeciwko PKN ORLEN do Sądu Okręgowego w Łodzi z pozwem o zapłatę z tytułu zarzucanego naruszenia przez PKN ORLEN praw do patentu. Kwota roszczenia w pozwie została oszacowana przez Warter Fuels S.A. na kwotę około 84 mln PLN. Żądanie pozwu obejmuje zasądzenie od PKN ORLEN na rzecz Warter Fuels S.A. sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej wartości opłaty licencyjnej za korzystanie z rozwiązania objętego ww. patentem oraz zasądzenie obowiązku zwrotu korzyści uzyskanych na skutek stosowania tego rozwiązania. W dniu 16 października 2014 roku PKN ORLEN złożył odpowiedź na pozew. Pismem procesowym z dnia 11 grudnia 2014 roku wartość przedmiotu sporu została określona przez powoda na kwotę około 247 mln PLN. Dotychczas odbyło się kilka rozpraw, podczas których sąd przesłuchał świadków zgłoszonych przez strony. W dniu 19 grudnia 2018 roku odbyła się rozprawa, w trakcie której Sąd wysłuchał stanowiska stron w zakresie podstaw ewentualnego uchylenia postanowienia o zabezpieczeniu. Postanowieniem z dnia 2 stycznia 2019 roku Sąd Okręgowy uchylił postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia roszczeń. Warter Fuels S.A. złożył zażalenie na to postanowienie w dniu 5 lutego 2019 roku. PKN ORLEN złożył odpowiedź na zażalenie. Sprawa rozpoznania zażalenia jest na etapie postępowania drugoinstancyjnego, tj. przed Sądem Apelacyjnym w Łodzi. Zabezpieczenie zostało prawomocnie uchylone. Pełnomocnik PKN ORLEN złożył także wniosek o zawieszenie postępowania z uwagi na toczące się równolegle postępowanie o ustalenie prawa do spornego patentu, którego wynik będzie miał znaczenie dla rozstrzygnięcia w sprawie o naruszenie. Wniosek nie został jeszcze rozpatrzony. Obecnie Sąd poszukuje biegłego bądź instytutu celem wydania opinii także wśród podmiotów zagranicznych, stąd zostało zlecone tłumaczenie części dokumentacji sprawy na język niemiecki. Pełna ocena ryzyka niepomyślnego rozstrzygnięcia może być dokonana na dalszym etapie postępowania biorąc pod uwagę argumenty PKN ORLEN. W ocenie PKN ORLEN roszczenia Warter Fuels S.A. są bezpodstawne.

Pozew UAB Baltpool przeciwko ORLEN Lietuva
W maju 2019 roku spółka UAB Baltpool (podmiot administrujący funduszami i odpowiedzialny za pobór opłat z tytułu tzw. Public Serwis Obligation na Litwie „PSO“) wniosła pozew przeciwko ORLEN Lietuva o zapłatę opłat systemowych (tzw. opłaty PSO) związanych ze zużyciem energii elektrycznej za okres od lutego 2013 do marca 2019 roku (z wyłączeniem maja 2017). Pozew dotyczy niezapłaconych przez ORLEN Lietuva opłat systemowych od ilości energii elektrycznej wytworzonej i zużytej przez ORLEN Lietuva na własne potrzeby. ORLEN Lietuva uważa, że tego rodzaju opłaty systemowe (opłaty autoproducenckie) są nienależne.
Sprawa ta jest powiązana z 8 sprawami administracyjnymi wszczętymi przez ORLEN Lietuva (od 2013 roku), w których ORLEN Lietuva kwestionuje legalność naliczania PSO od energii elektrycznej wytworzonej i zużytej na własne potrzeby. Wszystkie te sprawy administracyjne są zawieszone w związku z postępowaniem toczącym się przed Trybunałem Sprawiedliwości UE. Wynik sprawy z powództwa UAB Baltpool zależy w dużym stopniu od wyniku tych postępowań administracyjnych i postępowania przed Trybunałem Sprawiedliwości UE. Trybunał Sprawiedliwości UE zdecydował, że litewski program PSO miał charakter pomocy państwa. W celu uczestnictwa w planie zwrotów opłat PSO, który rozpoczął się w dniu 1 lipca 2020 roku, Rada Nadzorcza ORLEN Lietuva podjęła decyzję o uregulowaniu zaległości. Wynegocjowano obniżenie zaległych odsetek. W dniu 25 czerwca 2020 roku ORLEN Lietuva uregulowała zaległości w kwocie 63 mln PLN przeliczone kursem z dnia 31 grudnia 2020 roku (tj. 13,7 mln EUR) co odpowiada całości wartości sporu na dzień 31 grudnia 2020 roku. UAB Baltpool wycofał pozew, co zostało potwierdzone orzeczeniem Sądu z dnia 3 listopada 2020 roku. Wobec tego ORLEN Lietuva będzie uczestniczyć w planie zwrotów PSO, ponieważ jednym z warunków uczestnictwa jest brak zadłużenia wobec UAB Baltpool. Sprawa, która dotyczy PSO za 2017 znajduje się w instancji odwoławczej. Data rozprawy apelacyjnej nie jest jeszcze wyznaczona. Jeśli ORLEN Lietuva wygra sprawę, zapłacone do chwili obecnej PSO zostanie zwrócone ORLEN Lietuva przez Skarb Państwa. W ocenie ORLEN Lietuva roszczenia UAB Baltpol są bezpodstawne.

Spór POLWAX S.A. - ORLEN Projekt S.A.
W dniu 19 kwietnia 2019 roku spółka ORLEN Projekt złożyła do Sądu Okręgowego w Rzeszowie pozew przeciwko POLWAX o zapłatę kwoty 6,7 mln PLN wraz z należnymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych z tytułu wynagrodzenia za wykonane i odebrane przez POLWAX prace budowlane w związku z zawartą w dniu 7 kwietnia 2017 roku Umową na „Budowę i uruchomienie instalacji odolejania rozpuszczalnikowego gaczy parafinowych wraz z instalacjami pomocniczymi dla Spółki POLWAX .S.A”. W dniu 23 maja 2019 roku Sąd wydał na rzecz ORLEN Projekt nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym obejmujący całość dochodzonej kwoty, dzięki czemu ORLEN Projekt uzyskała następnie zabezpieczenie komornicze tej kwoty na rachunku bankowym POLWAX. Złożony przez POLWAX wniosek o uchylenie nakazu zapłaty jako tytułu zabezpieczenia został oddalony postanowieniem Sądu I instancji. POLWAX odwołał się od orzeczenia Sądu I instancji, jednak w dniu 16 marca 2020 roku Sąd Apelacyjny w Rzeszowie wydał postanowienie o oddaleniu zażalenia POLWAX. Akta sprawy zostały przekazane z powrotem do Sądu Okręgowego celem kontynuowania postępowania dowodowego. Dnia 27 listopada 2020 roku Sąd Okręgowy wydał wyrok w sprawie, zgodnie z którym (i) utrzymał w mocy nakaz zapłaty z dnia 23 maja 2019 roku w zasadniczej części, tj. w całości w zakresie dochodzonej należności głównej w kwocie 6,7 mln PLN oraz w zakresie zaległych odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonych od 1 października 2019 roku do dnia zapłaty; (ii) uchylił nakaz zapłaty wydany w dniu 23 maja 2019 roku co do zapłaty zaległych odsetek tj. w zakresie kwoty 2,9 mln PLN od dnia 11 stycznia 2019 roku do dnia 1 października 2019 roku oraz w zakresie kwoty 3,7 mln PLN od dnia 25 stycznia 2019 roku do dnia 1 października 2019 roku; (iii) zasądził od POLWAX na rzecz ORLEN Projekt dodatkowe koszty procesu. Dnia 22 lutego 2021 roku ORLEN Projekt wniosła apelację od wyroku, zaskarżając go w części w jakiej Sąd uchylił nakaz zapłaty co do zapłaty ustawowych odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwot: (i) 2,9 mln PLN od dnia 11 stycznia 2019 roku do dnia 1 października 2019 roku oraz (ii) 3,7 mln PLN od dnia 25 stycznia 2019 roku do dnia 1 października 2019 roku.

W dniu 31 maja 2019 roku spółka ORLEN Projekt złożyła do Sądu Okręgowego w Rzeszowie kolejny pozew przeciwko POLWAX o zapłatę dalszej kwoty 6,5 mln PLN wraz z należnymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych z tytułu kolejnej części wynagrodzenia za wykonane i odebrane przez POLWAX prace budowlane. Pozew ten został następnie trzykrotnie rozszerzony – (1) rozszerzeniem powództwa z dnia 20 września 2019 roku o kwotę 13,9 mln PLN tytułem zwrotu bezpodstawnie pobranej przez POLWAX gwarancji dobrego wykonania Umowy oraz pokrycia kosztów jej realizacji (2) rozszerzeniem powództwa z dnia 6 listopada 2019 roku o kwotę 25 mln PLN z tytułu innych roszczeń związanych z odstąpieniem przez ORLEN Projekt od Umowy z winy POLWAX oraz (3) rozszerzeniem powództwa z dnia 19 lutego 2021 r. o kwotę 22,5 mln PLN z tytułu dalszych roszczeń związanych z odstąpieniem przez ORLEN Projekt od Umowy z winy POLWAX, do łącznej kwoty 67,9 mln PLN. Terminy kolejnych rozpraw zostały zaplanowane na: maj i czerwiec 2021 roku.

W dniu 2 marca 2020 roku do Sądu Okręgowego w Rzeszowie wpłynął pozew POLWAX przeciwko ORLEN Projekt o zapłatę kwoty 132 mln PLN wraz z należnymi odsetkami za opóźnienie. Dochodzona pozwem łączna kwota obejmuje kwotę 84 mln PLN tytułem szkody w postaci rzeczywistej straty, która miała zostać poniesiona przez POLWAX, oraz 48 mln PLN tytułem utraconych korzyści, które miały powstać w związku z nienależytym wykonaniem i niewykonaniem Umowy przez ORLEN Projekt. W ocenie ORLEN Projekt dochodzone pozwem roszczenia POLWAX są bezpodstawne, wobec czego w odpowiedzi na pozew z dnia 3 września 2020 roku ORLEN Projekt wniosła o oddalenie powództwa w całości. Zgodnie z posiadanymi przez ORLEN Projekt informacjami, przed złożeniem pozwu POLWAX wystąpiła do Sądu Okręgowego w Rzeszowie z wnioskiem o zabezpieczenie roszczeń, których zamierzała dochodzić od ORLEN Projekt, jednakże postanowieniem z dnia 6 lutego 2020 roku Sąd oddalił ten wniosek w całości. W związku z wniesieniem przez POLWAX pisma zatytułowanego rozszerzenie powództwa wraz z repliką na odpowiedź na pozew, ORLEN Projekt wniosła o uznanie rozszerzenia powództwa za niedopuszczalne. W dniu 25 lutego 2021 roku Sąd Okręgowy w Rzeszowie przychylił się do wniosku ORLEN Projekt i wydał postanowienie o uznaniu rozszerzenia powództwa POLWAX o kwotę 2 mln PLN za niedopuszczalne. Termin posiedzenia przygotowawczego w sprawie został wyznaczony na dzień 19 maja 2021 roku.

W dniu 11 marca 2020 roku do Sądu Okręgowego w Rzeszowie wpłynął pozew POLWAX przeciwko ORLEN Projekt o zapłatę kwoty 9,7 mln PLN wraz z należnymi odsetkami za opóźnienie z tytułu: (i) zwrotu kosztów usunięcia i utylizacji odpadu w postaci zanieczyszczonej ziemi pochodzącej z terenu Inwestycji, oraz (ii) bezumownego składowania ziemi pochodzącej z terenu Inwestycji na należącej do POLWAX działce nr 3762/70. W ocenie ORLEN Projekt roszczenia POLWAX dochodzone powyższym pozwem są bezpodstawne, stąd w odpowiedzi na pozew z dnia 19 czerwca 2020 roku ORLEN Projekt wniósł o oddalenie powództwa w całości. Sprawa została zawieszona na zgodny wniosek stron. Pismem z dnia 1 marca 2021 roku POLWAX wniosła o podjęcie zawieszonego postępowania. W dniu 17 marca 2021 roku Sąd wydał postanowienie o podjęciu zawieszonego postępowania, wyznaczając termin posiedzenia przygotowawczego w sprawie na 14 czerwca 2021 roku.

W dniu 22 czerwca 2020 roku do ORLEN Projekt doręczono odpis kolejnego pozwu wniesionego przez POLWAX do Sądu Rejonowego w Tychach. W ramach wniesionego powództwa POLWAX zażądał, aby Sąd zobowiązał ORLEN Projekt do przywrócenia stanu zgodnego z prawem poprzez opróżnienie magazynów przekazanych ORLEN Projekt celem przechowywania urządzeń i materiałów na potrzeby prowadzonej Inwestycji. W dniu 3 lipca 2020 roku Sąd przedłużył ORLEN Projekt termin do złożenia odpowiedzi na pozew do dnia 24 lipca 2020 roku. Dnia 24 lipca 2020 roku ORLEN Projekt złożył w tej sprawie odpowiedź na pozew, wnosząc o oddalenie powództwa w całości jako bezzasadnego. Postanowieniem z dnia 16 sierpnia 2020 roku Sąd skierował sprawę do mediacji, na co obie strony przystały. W dniu 9 kwietnia 2021 roku mediator sporządził protokół o zakończeniu mediacji, zwracając akta do Sądu Rejonowego w Tychach celem dalszego procedowania w sprawie.

Technip Italy S.p.A. przeciwko UNIPETROL RPA, s.r.o.
W związku z opóźnieniem wykonania Umowy zawartej pomiędzy Technip Italy S.p.A. („Technip”) a UNIPETROL na budowę Zakładu Polietylenu w Litvinov, Technip zobowiązany był do zapłaty kar umownych za opóźnienie w wysokości 106 mln PLN przeliczone kursem z dnia 31 grudnia 2020 roku (co odpowiada 23 mln EUR). Technip nie zapłacił ww. kar umownych UNIPETROL, w związku z czym UNIPETROL wykorzystał gwarancję bankową w kwocie 97 mln PLN przeliczone kursem z dnia 31 grudnia 2020 roku (co odpowiada 21 mln EUR).

W dniu 17 sierpnia 2020 roku Technip wniósł wezwanie na arbitraż. W listopadzie 2020 UNIPETROL wystąpił z kompensatą pozostałych odsetek umownych z faktury wystawionej przez Technip za pozostałą część wynagrodzenia umownego: zaległa wysokość odsetek umownych za opóźnienie wynosi 8 mln PLN przeliczone kursem z dnia 31 grudnia 2020 roku (co odpowiada 1,8 mln EUR).

W dniu 30 listopada 2020 roku UNIPETROL złożył odpowiedź na pozew oraz zgłosił powództwo wzajemne z tytułu zaległych odsetek umownych za opóźnienie w kwocie 8 mln PLN przeliczone kursem z dnia 31 grudnia 2020 roku (co odpowiada 1,8 mln EUR).

W dniu 5 stycznia 2021 roku Technip złożył poprawkę do wezwania na arbitraż zwiększając całkowitą wysokość roszczenia do kwoty 148 mln PLN przeliczone kursem z dnia 31 grudnia 2020 roku (co odpowiada 32 mln EUR) .

Technip wnosząc o arbitraż uwzględniając zgłoszoną poprawkę dąży do uzyskania:

a) zapłaty kwoty 98 mln PLN przeliczone kursem z dnia 31 grudnia 2020 roku (co odpowiada 21,3 mln EUR) stanowiącego wysokość bezpodstawnej wypłaty z gwarancji bankowej przez UNIPETROL;

b) zapłaty kwoty 48 mln PLN przeliczone kursem z dnia 31 grudnia 2020 roku (co odpowiada 10,5 mln EUR) stanowiącej roszczenia dodatkowe Technip oparte na różnych okolicznościach i podstawach prawnych głównie dotyczących prac, usług dodatkowych wykonanych przez Technip w związku z projektem budowy Zakładu Polietylenu;

c) zapłaty kwoty 0,9 mln PLN przeliczone kursem z dnia 31 grudnia 2020 roku (co odpowiada 0,2 mln EUR) z faktury wystawionej przez Technip stanowiącą pozostałą część wynagrodzenia umownego (co było kompensowane przez UNIPETROL w listopadzie 2020);

d) zapłaty kwoty odsetek ustawowych za całą wymagalną płatność;

e) odrzucenie pozwu wzajemnego UNIPETROL.

Postępowanie arbitrażowe toczy się przed Sądem Arbitrażowym przy Międzynarodowej Izbie Gospodarczej w Wiedniu. W ocenie UNIPETROL RPA s.r.o. roszczenie Technip jest bezpodstawne.

Zobowiązania warunkowe dotyczące Grupy ENERGA
Na dzień 31 grudnia 2020 roku zobowiązania warunkowe Grupy ENERGA wyniosły 309 mln PLN, w tym przede wszystkim z tytułu spraw spornych przeciwko spółkom Grupy ENERGA, dla których wygranie przez spółki jest prawdopodobne lub wiarygodne oszacowanie wypływu środków pieniężnych nie jest na ten moment możliwe i na te sprawy nie jest tworzona rezerwa.

Największą pozycję zobowiązań warunkowych stanowią sprawy sporne związane z infrastrukturą energetyczną spółki Energa-Operator SA usadowioną na prywatnym gruncie. Grupa tworzy rezerwy na zgłoszone spory sądowe. W przypadku niepewności, co do zasadności kwoty roszczenia lub tytułu prawnego do gruntu, Grupa rozpoznaje zobowiązania warunkowe. Na dzień 31 grudnia 2020 roku oszacowana wartość tych roszczeń wykazana jako zobowiązania warunkowe wynosi 248 mln PLN. Biorąc pod uwagę opinie prawne szacowane kwoty określają ryzyko powstania zobowiązania poniżej 50%.

Kolejną kwestią jest także umowa o dofinansowanie Projektu „Budowa bloku energetycznego na biomasę Energa Kogeneracja Sp. z o.o. w Elblągu”, która określa wskaźniki rezultatu dotyczące ilości wytworzonej energii elektrycznej i energii cieplnej na lata 2014-2018. W celu zabezpieczenia wykonania zobowiązań wynikających z umowy o dofinansowanie Energa Kogeneracja Sp. z o.o. wystawiła weksel in blanco do maksymalnej kwoty 40 mln PLN wraz z odsetkami.

W ramach rozliczenia nabycia akcji ENERGA, Grupa ORLEN, zgodnie ze szczególnymi wymogami MSSF 3 Połączenia jednostek w odniesieniu do powyższych zobowiązań warunkowych rozpoznała w bilansie na dzień nabycia dodatkowe rezerwy odzwierciedlające ich oszacowaną wartość godziwą w wysokości 74 mln PLN, w tym związanych z infrastrukturą energetyczną spółki Energa-Operator S.A. usadowioną na prywatnym gruncie, których wartość godziwa została ustalona w oparciu o prawdopodobieństwo zrealizowania się roszczeń klientów na bazie oszacowania kancelarii prawnych.

Postępowanie arbitrażowe z powództwa Elektrobudowa S.A. przeciwko PKN ORLEN
Elektrobudowa S.A. wniosła pozew o zapłatę przeciwko PKN ORLEN do Sądu Arbitrażowego przy Stowarzyszeniu Inżynierów, Doradców i Rzeczoznawców (SIDIR) w Warszawie (sygn. P/SA/5/2019) na łączną kwotę 103 997 758,85 PLN oraz 11 481 955,37 EURO. Sprawa dotyczy wykonywania umowy EPC na budowę Instalacji Metateza, zawartej pomiędzy PKN ORLEN a Elektrobudowa.

Na powyższą kwotę składają się następujące kwoty:

1) 20 570 866,83 PLN oraz 7 585 851,61 EUR wraz z odsetkami za opóźnienie tytułem zapłaty zaległego wynagrodzenia przewidzianego w Umowie EPC - na rzecz Elektrobudowa, ewentualnie na rzecz Citibanku, w razie uznania, że w wyniku cesji wynagrodzenie należne jest Citibankowi,

2) 7 832 245,97 PLN oraz 1 261 191,54 EUR wraz z odsetkami ustawowymi od 23 października 2018 roku tytułem wynagrodzenia za prace dodatkowe i zamienne – na rzecz Elektrobudowa ewentualnie Citibanku jak wyżej;

3) 62 355 170,15 PLN wraz z odsetkami ustawowymi od 27 grudnia 2019 roku tytułem wynagrodzenia, o które powinien zostać podwyższony ryczałt na rzecz Elektrobudowa, ewentualnie Citibanku jak wyżej,

4) 13 239 475,90 PLN oraz 2 634 912,22 EUR wraz z odsetkami ustawowymi od 25 października 2019 roku – tytułem odszkodowania za szkodę wyrządzona bezpodstawną wypłatą przez PKN ORLEN sum gwarancyjnych dostępnych w ramach gwarancji bankowych – na rzecz Elektrobudowa.

PKN ORLEN złożył odpowiedź na pozew w dniu 17 kwietnia 2020 roku Sąd Arbitrażowy wydał dwa orzeczenia.

(I) Wyrok wstępny (nr 1) w dniu 7 stycznia 2021 roku dotyczy roszczenia Elektrobudowa o zasądzenie kwoty 250 000 PLN za wykonanie „Instrukcji przygotowania instalacji po remoncie do ruchu” (dalej: Instrukcja) oraz kwoty 128 795,36 PLN tytułem dopłaty za dostarczenie adsorbera FA-2202 Nitrogen Treater wykonanego ze stali nierdzewnej zamiast ze stali węglowej (dalej: adsorber).
W wyroku tym Zespół Orzekający orzekł, że o uznaniu roszczenia o zapłatę wynagrodzenia za wykonanie „Instrukcji przygotowania instalacji po remoncie do ruchu” za usprawiedliwione co do zasady oraz o uznaniu roszczenia o zapłatę dodatkowego wynagrodzenia za dostarczenie adsorbera wykonanego ze stali nierdzewnej zamiast ze stali węglowej za usprawiedliwione co do zasady. Wyrok wstępny nie stanowi o istnieniu po stronie PKN ORLEN obowiązku zapłaty na rzecz powoda kwot 250 000 PLN za wykonanie Instrukcji i 128 795,36 PLN (tytułem dopłaty za dostarczenie adsorbera), ale jest wyrazem uznania przez Zespół Orzekający, iż Elektrobudowa jest uprawniona do oczekiwania od PKN ORLEN zapłaty za wyżej spełnione świadczenia rzeczowe, jako dodatkowe lub/i zamienne.
Kolejną czynnością jest ustalenie wysokości kwot należnych Elektrobudowa od PKN ORLEN z wyżej wskazanych tytułów. W tym celu Zespół Orzekający wydał 18 stycznia 2021 roku postanowienia o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego dla ustalenia wartości Instrukcji wykonanej przez Elektrobudowa oraz dowodu z opinii biegłego dla ustalenia wysokości dopłaty za dostarczenie adsorbera wykonanego ze stali nierdzewnej zamiast ze stali węglowej.

(II) Wyrok częściowy z dnia 8 stycznia 2021 roku dotyczy żądania PKN ORLEN o obniżenie wynagrodzenia Elektrobudowa w związku z wadami kompresorów K-2302A, K-2302B i rurociągów wody pitnej oraz gospodarczej w łącznej wysokości 11 612,94 PLN i 4 602 235,65 EUR. Sąd oddalił żądanie PKN ORLEN o obniżenie umownego zryczałtowanego wynagrodzenia strony powodowej łącznie o 11 612,94 PLN i 4 602 235,65 EUR, na podstawie przepisów o rękojmi, w związku z dostawą kompresorów K-2302A, K-2302B o mocy na wale 11,4 kW oraz wykonaniem rurociągów wody pitnej i gospodarczej z materiału PEHD w ramach "Umowy o projektowanie, dostawę oraz budowę w systemie "pod klucz” instalacji metatezy w Zakładzie Produkcyjnym Polskiego Koncernu Naftowego ORLEN S.A. w Płocku" z dnia 1 sierpnia 2016 roku, jako bezzasadne. Wyrok częściowy nie jest wyrokiem zasądzającym od Koncernu na rzecz powoda kwoty 11 612,94 PLN i 4 602 235,65 EUR, bowiem Sąd nie wypowiedział się o tym czy powód ma legitymację procesową czynną do żądania zapłaty wyżej wskazanych kwot, jako części wynagrodzenia z Umowy i uznającym oświadczenie PKN ORLEN obniżające wynagrodzenie umówione o wyżej wskazane kwoty, dokonane w oparciu o przepisy dotyczące rękojmi za wady rzeczy, za nieskuteczne.

(III) Wyrok Częściowy (nr 2) z dnia 3 lutego 2021 roku Sąd zasądził od PKN ORLEN na rzecz Elektrobudowa kwotę 4 346 223,35 PLN (17 faktur) oraz kwotę 6 961 630,26 PLN (jako równowartość 1 622 983,45 EUR - 5 faktur) z tytułu podatku VAT (łącznie: 11 307 853,61 PLN), wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie oraz ustalił bezzasadność potrąceń dokonanych przez pozwanego na kwotę 667 271,12 EUR i kwotę 3 502 187,47 PLN. W zakresie części faktur Sąd stwierdził, że nie zostały one zapłacone bez wyjaśnienia przyczyn ich uregulowania. Ponadto Sąd uznał, że Umowa EPC dopuszczała dokonywanie potrąceń wyłącznie wobec wartości netto. Wobec tego uznał, że podatek VAT jako należność publicznoprawna nie może zostać potrącona z należnością cywilnoprawną i takie kwoty nie podlegają zatrzymaniu.

(IV) Wyrok Częściowy (nr 3) z dnia 3 lutego 2021 roku zasądzający od PKN ORLEN na rzecz syndyka masy upadłości łączną kwotę 1 180 846,40 PLN netto tytułem częściowej zapłaty umownego wynagrodzenia (6 faktur), wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie do daty zapłaty. Sąd orzekł co do 6 faktur, które były już przedmiotem rozpoznania w wyroku częściowym (nr 2). Sąd stwierdził, że PKN ORLEN nie wskazał dlaczego kwoty nie zostały zapłacone. Stwierdził także, że pozew został ograniczony i w tym nie obejmuje kwot zatrzymanych tytułem kaucji zastępczej związanej z niezłożeniem Gwarancji Należytego Wykonania w okresie gwarancji. Niemniej Sąd zasądził na rzecz syndyka kwotę 1 180 807,40 PLN.

(V) Wyrok Częściowy (nr 4) z dnia 3 lutego 2021 roku zasądzający od pozwanego na rzecz powoda łączną kwotę 2 090 738,20 PLN i kwotę 1 379 395,95 EUR tytułem częściowej zapłaty umownego wynagrodzenia, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie do daty zapłaty oraz ustalający bezzasadność potrąceń dokonanych przez pozwanego z tytułu kar umownych na kwotę 1 865 930,95 EUR. Wyrok dotyczy kwot, które zostały potrącone przez PKN ORLEN w związku z naliczeniem kar umownych za nieterminową realizację umowy EPC w zakresie terminów pośrednich. Sąd ustalił, że:

  • kara umowna za opóźnienie w dostarczeniu dokumentacji została w części naliczona nieprawidłowo, w związku z czym zasądził na rzecz powoda kwoty potrącone w związku z nieprawidłowo naliczoną karą;
  • kara umowna za opóźnienie w dostarczeniu reaktora OCU jest uzasadniona i oddalił powództwo o zapłatę wynagrodzenia w zakresie, w jakim zostało ono potrącone na pokrycie tej kary umownej;
  • kara umowna za opóźnienie w dostawie Stacji Zimna zostały naliczone nieprawidłowo i zasądził roszczenia Elektrobudowa z tytułu wynagrodzenia potrąconego na zaspokojenie tej kary umownej.

Od w/w wyroków nie przysługuje PKN ORLEN żaden środek odwoławczy w postępowaniu przed Sądem Arbitrażowym. Na moment publikacji niniejszego skonsolidowanego sprawozdania finansowego na podstawie w/w wyroków PKN ORLEN zobowiązany jest do zapłaty na rzecz syndyka masy upadłości Elektrobudowa S.A. około 45 mln PLN wraz z odsetkami, z tym zastrzeżeniem, że 22 mln PLN z powyższej kwoty nie są jeszcze objęte wyrokami zasądzającymi.

Poza postępowaniami opisanymi powyżej Grupa nie zidentyfikowała innych istotnych zobowiązań warunkowych.

Do pobrania
Raport Zintegrowany Grupy ORLEN

Pobierz PDF