
ZARZĄDZANIE RYZYKIEM
Grupa ORLEN prowadzi bieżący monitoring i ocenę ryzyka oraz podejmuje działania mające na celu minimalizację jego wpływu na sytuację finansową.
Funkcjonowanie Systemu ZarządzaniaRyzykiem Korporacyjnym
Organizacja i funkcjonowanie Systemu Zarządzania Ryzykiem Korporacyjnym w 2020 roku nie uległy zmianie w porównaniu z rokiem poprzednim. W oparciu o Politykę i Procedurę Zarządzania Ryzykiem Korporacyjnym Grupa ORLEN prowadzi bieżący monitoring i ocenę ryzyk podejmując działania mające na celu minimalizację wpływu i ograniczenie prawdopodobieństwa ich wystąpienia.
Zgodnie z powyższymi regulacjami w PKN ORLEN S.A. funkcjonuje Biuro Kontroli Finansowej, Zarządzania Ryzykiem i Zgodnością, które koordynuje proces zarządzania ryzykiem korporacyjnym na wszystkich poziomach organizacji. Za zarządzanie ryzykiem w spółkach Grupy ORLEN odpowiadają Zarządy poszczególnych spółek.
System Zarządzania Ryzykiem Korporacyjnym (ERM – Enterprise Risk Management) jest narzędziem wspierającym skuteczność realizacji celów strategicznych oraz operacyjnych. Zapewnia informację na temat zidentyfikowanych ryzyk i wspiera skuteczne zarządzanie nimi.
Kluczowe role w Systemie Zarządzania Ryzykiem Korporacyjnym
Ocena ryzyka przez obszary biznesowe w PKN ORLEN S.A. i spółkach Grupy ORLEN realizowana jest cyklicznie w ramach procesów samooceny ryzyk i testowania mechanizmów kontrolnych. Kluczowym jej celem jest aktualizacja wyceny ryzyka uwzględniając zweryfikowanie adekwatności i skuteczności mechanizmów kontrolnych. Za jej przeprowadzenie odpowiadają właściciele procesów i ryzyk w oparciu o zajmowane stanowisko i zakres odpowiedzialności.
Ocena ryzyka obejmuje ocenę istotności każdego z ryzyk w odniesieniu do trzech stanów:
- stanu, gdyby nie zostały wprowadzone mechanizmy kontrolne w odniesieniu do danego ryzyka (ocena ryzyka brutto);
- stanu istniejącego przy obecnie funkcjonujących mechanizmach kontrolnych w ramach danego ryzyka (ocena ryzyka netto). Dokonanie oceny ryzyka netto wymaga przeprowadzenia testów działania mechanizmów kontrolnych ograniczających oceniane ryzyko zgodnie z wytycznymi przyjętymi przez Spółkę w ramach Procedury ERM opracowanej na podstawie Polityki ERM przyjętej przez Zarząd Spółki;
- stanu pożądanego (akceptowalnego) przez biznes - ocena ryzyka docelowego.
Po zakończeniu procesu oceny ryzyka oraz testowania mechanizmów kontrolnych Zarząd Spółki oraz Rada Nadzorcza otrzymuje raport przedstawiający najistotniejsze ryzyka w ocenie obszarów biznesowych.
Ryzyka w PKN ORLEN S.A. i spółkach Grupy ORLEN zostały zdefiniowane w oparciu o wspólny model, a następnie uszczegółowione na poziomie poszczególnych procesów biznesowych i realizowanych celów strategicznych.

W 2020 roku w ramach corocznego procesu samooceny ryzyk i testowania mechanizmów kontrolnych w PKN ORLEN S.A. przeprowadzono ocenę 493 ryzyk, poprzez przetestowanie 982 mechanizmów kontrolnych w 145 procesach biznesowych. W spółkach Grupy ORLEN dokonano oceny 678 ryzyk oraz 1 818 mechanizmów kontrolnych w 171 procesach.
W roku 2020 systemem ERM objęte były: PKN ORLEN S.A., Anwil S.A., Grupa ORLEN Lietuva, Grupa Unipetrol, ORLEN Deutschland GmbH, ORLEN Paliwa Sp. z o. o. i ORLEN Centrum Usług Korporacyjnych Sp. z o. o.
W ramach przyjętego w Grupie ORLEN Modelu Ryzyk Korporacyjnych wszystkie zidentyfikowane ryzyka klasyfikowane są wg następujących kategorii:
I. RYZYKA STRATEGICZNE – ryzyka bezpośrednio powiązane z celami strategicznymi i odnoszące się do konkretnych działań oraz poziomów ich spełnienia.
II. RYZYKA PROJEKTOWE – zdarzenia lub okoliczności, które w razie wystąpienia mogą mieć negatywny wpływ na realizację przynajmniej jednego z celów projektu. Ryzyka te podlegają bieżącej ocenie podczas prowadzonych prac projektowych.
III. RYZYKA PROCESOWE / OPERACYJNE - identyfikowane w ramach działalności biznesowej, pozwalają efektywnie zarządzać procesami. Ryzyka te są oceniane corocznie w ramach procesu samooceny przez właścicieli biznesowych.
Ryzyka / Procesy |
Opis ryzyka |
Sposoby mitygacji ryzyka |
||
STRATEGICZNE |
||||
Założenia |
|
Cykliczna weryfikacja aktualności kluczowych celów strategicznych oraz bieżący ich monitoring na tle zmieniającego się otoczenia (regulacje, rynek, kluczowi dostawcy, itp.). |
||
Podział kompetencji |
|
Wysoka specjalizacja pracowników, odpowiednie delegowanie obowiązków i odpowiedzialności poprzez opracowanie precyzyjnych zakresów zadań. |
||
Nowe regulacje |
|
Udział w konsultacjach publicznych do projektów legislacyjnych ograniczający ryzyko niekorzystnych przepisów. |
||
Wypadki przy pracy i inne zagrożenia |
|
Nadzór i zarządzanie pracą firm zewnętrznych poprzez wdrożenie narzędzi monitorujących stan bezpieczeństwa prac. Zapewnienie odpowiednich mechanizmów do stałego monitoringu oceny zagrożeń i ryzyka. Wdrożenie jednolitych wymagań dla wykonawców |
||
PROJEKTOWE |
||||
Przekroczenie budżetu |
|
Bieżący monitoring działań wykonawcy oraz potencjalnych opóźnień realizacji projektu. Systematyczna weryfikacja kosztów vs. zaplanowany budżet. |
||
Przekroczenie harmonogramu |
|
Stały nadzór nad przebiegiem prowadzonych prac, bieżąca ocena postępów realizacji kolejnych etapów projektu oraz egzekwowanie realizacji robót. |
||
Zmiana zakresu projektu |
|
Bieżąca analiza otoczenia, w którym realizowany jest projekt. W zależności od zaistniałych okoliczności możliwość podjęcia decyzji o zmianie jego zakresu. Weryfikacja zaplanowanych |
||
Podział kompetencji |
|
Opracowanie i wdrożenie metodyki w zakresie podziału kompetencji dla wszystkich uczestników zespołu projektowego w celu eliminacji konfliktu interesu. Odpowiednia alokacja zasobów ludzkich podczas przygotowania i realizacji projektu. Wykorzystanie dedykowanego narzędzia IT wspierającego zarządzanie projektem. |
||
Systemy |
|
Określenie alternatywnych systemów informatycznych w fazie planowania projektu lub rozpoczęcie testowania innych systemów, które umożliwią realizację projektu. |
||
PROCESOWE / OPERACYJNE |
||||
Zaopatrzenie |
||||
|
Bieżący monitoring procesu dostaw realizowanych drogą lądową i morską. Wykorzystywanie dedykowanych narzędzi analitycznych i statystycznych, analiza serwisów branżowych i informacyjnych. Systematyczna weryfikacja rynku wyselekcjonowanych gatunków ropy pod kątem ich dostępności oraz możliwości zakupu. Każdorazowe sprawdzanie i potwierdzanie opłacalności zakupów dla transakcji nie objętych kontraktami. |
|||
|
Proces wyboru dostawcy realizowany zgodnie |
|||
|
Zapewnienie wewnętrznych procedur umożliwiających efektywne reagowanie w sytuacji awaryjnej w drodze bezpośredniego zakupu usług i surowców do produkcji. Kontrola częstości i jakości sporządzanych Raportów z Realizacji Produkcji oraz ich przepływ do wymaganych jednostek organizacyjnych. |
|||
Produkcja |
||||
|
Funkcjonujący system informatyczny wspierający proces planowania remontów oraz utrzymanie ruchu w zakładzie produkcyjnym. Weryfikacja sporządzania i zatwierdzania Planów Postojów Remontowych i Technologicznych. |
|||
|
Obszar odpowiedzialny za proces bilansowania produkcji dysponuje narzędziami umożliwiającymi przeprowadzenie Systematyczne kontrole sprawdzające proces weryfikacji bilansu produkcji jak również poziom różnic bilansowych. |
|||
|
Bieżący monitoring i weryfikacja inicjatyw w oparciu o wiedzę ekspercką zapewniającą realizację projektów o najwyższym potencjale (efektywności). Sprawdzanie zgodności przeprowadzonego uzasadnienia biznesowego realizacji projektu z obowiązującymi regulacjami. |
|||
Dystrybucja i logistyka |
||||
|
Okresowa kontrola poziomu zanieczyszczeń (skażenia) produktami paliwowymi w Terminalach Paliw. Nadzór pomiarów powietrza zgodnie z wymogami prawa. |
|||
|
Bieżący monitoring stanu zapasów obowiązkowych. Systematyczne przygotowywanie raportów wielkości zapasów magazynowych i przekazywanie ich do wszystkich zainteresowanych komórek. |
|||
|
Okresowe przeglądy stanu infrastruktury logistycznej. Bieżące monitorowanie stanu zapasów produktów, planowanie wysyłek uzupełniających. Kontrola poprawności funkcjonowania procesu harmonogramowania logistyki wtórnej. |
|||
Sprzedaż Detaliczna |
||||
|
|
Polityka cenowa regulująca zasady współpracy |
||
|
Kontrola stosowanych standardów etycznych, znajomości Kodeksu Etyki oraz weryfikacja przesłanek, które wskazują na naruszenie standardów etycznych lub defraudację. Systematyczne kontrole stacji i terminali paliw. |
|||
|
Narzędzia dedykowane do zarządzania cenami i zapewniające stosowanie efektywnej polityki cenowej. Kontrola i monitoring poprawności wprowadzenia zmian cen detalicznych do systemów oraz poziomu ceny pylonowej na stacjach PKN ORLEN S.A. |
|||
|
|
Optymalizacja asortymentu na stacjach paliw w obszarze gastronomii oraz sklepu. |
||
|
|
Systematyczne kontrole jakości na stacjach paliw. |
||
Sprzedaż Hurtowa |
||||
|
|
Bieżąca weryfikacja realizacji planu sprzedaży i produkcji przy udziale obszaru sprzedaży hurtowej oraz biura zarządzania łańcuchem dostaw. |
||
|
Negocjowanie warunków handlowych oraz podpisywanie umów zgodnie z przyznanymi pełnomocnictwami. Istnieje sformalizowany proces zawierania i opiniowania umów. Bieżące ewidencjonowanie negocjacji umów długoterminowych. |
|||
|
Decyzje kredytowe podejmowane w oparciu o model analizy finansowej. Regularne monitorowanie należności przeterminowanych i prowadzenie windykacji na podstawie Polityki oraz Instrukcji windykacji zabezpieczeń transakcji handlowych. |
|||
Finanse 1 |
||||
|
|
Polityka zarządzania ryzykiem rynkowym oraz strategie zabezpieczające, które określają zasady pomiaru poszczególnych ekspozycji, parametry i horyzont czasowy zabezpieczania danego ryzyka oraz stosowane instrumenty zabezpieczające. |
||
|
||||
|
||||
|
Polityka zarządzania płynnością krótkoterminową, określająca zasady raportowania i konsolidacji płynności PKN ORLEN i spółek Grupy ORLEN. Grupa prowadzi politykę dywersyfikacji źródeł finansowania oraz wykorzystuje zróżnicowane narzędzia dla efektywnego zarządzania płynnością. |
|||
|
Krótkoterminowa ocena wiarygodności kredytowej (rating) banku. Polityka zarządzania płynnością krótkoterminową |
|||
|
Analiza wiarygodności i wypłacalności kontrahentów. Zarządzanie w oparciu o przyjęte procedury i politykę |
|||
Prawo i regulacje 1 |
||||
|
|
Monitorowanie zmian prawnych w krajach, w których Grupa ORLEN prowadzi działalność operacyjną oraz aktywne uczestnictwo w procesach legislacyjnych. |
||
Zarządzanie korporacyjne |
||||
|
Funkcjonująca procedura zarządzania dostępem logicznym |
|||
|
Okresowa analiza i aktualizacja modeli do planowania operacyjnego oraz bieżący monitoring realizacji planu operacyjnego. |
1) Szczegółowy opis ryzyk finansowych wraz z określeniem sposobu ich pomiaru, zarządzania i zabezpieczenia został przedstawiony w pkt.16 Skonsolidowanego Sprawozdania Finansowego za 2020 rok.
Otoczenieregulacyjne
Zmiany w regulacjach krajowych i europejskich mających wpływ na działalności i wyniki Grupy ORLEN:
Biopaliwa – Ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 roku o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (wielokrotnie nowelizowana) określa obowiązki w zakresie wprowadzania do obrotu biokomponentów i biopaliw (NCW) nakładane na producentów i importerów paliw transportowych.
Zapasy obowiązkowe – producenci i handlowcy, w zamian za stopniowe zmniejszenie obowiązku fizycznego utrzymywania zapasów, mają obowiązek uiszczania tzw. opłaty zapasowej. Polska: realizacja harmonogramu fizycznego utrzymywania zapasów – od dnia 31.12.2017 roku na poziomie 53 dni, utrzymanie poziomu opłaty zapasowej na dotychczasowym poziomie (43 PLN/t ekwiwalentu ropy naftowej i 99 PLN/t gazu płynnego LPG). Zapasy interwencyjne są utrzymywane w części przez producentów/handlowców (zapasy obowiązkowe), a w części przez Agencję Rezerw Materiałowych (zapasy agencyjne). Czechy: zapasy obowiązkowe utrzymywane są przez Państwową Agencję na poziomie 90 dni importu netto ropy i finansowane są z budżetu państwa. Litwa: utrzymanie zapasów odpowiadających 90 dniom średniego dziennego importu netto lub 61 dniom średniej dziennej konsumpcji krajowej (w zależności od tego, która z wielkości jest większa). Ilość odpowiadająca co najmniej 30 dniom średniej dziennej konsumpcji krajowej jest gromadzona i utrzymywana przez Państwową Agencję jako zapasy celowe. Pozostała część jest utrzymywana przez przedsiębiorców.
Regulacje dot. rynku paliw ciekłych oraz ograniczenia tzw. „szarej strefy” – Ustawa z dnia 7 lipca 2016 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz zmianie niektórych innych ustaw (tzw. pakiet paliwowy) oraz ustawa z dnia 22 lipca 2016 roku o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw (tzw. pakiet energetyczny). Ustawy wprowadzające szereg zmian regulujących rynek paliw płynnych w Polsce, w tym nowe zasady rozliczania podatku VAT od przywozu paliw płynnych do Polski oraz ścisłe powiązanie wymagań podatkowych z wymaganiami koncesyjnymi.
Monitorowanie drogowego i kolejowego przewozu towarów – Ustawa z dnia 9 marca 2017 roku o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi. Celem jest dalsze ograniczanie tzw. szarej strefy w handlu paliwami. Ustawa uzupełnia wcześniejsze rozwiązania wprowadzone tzw. pakietem paliwowym i pakietem energetycznym. Ustawa zakłada obowiązek rejestracji drogowego i kolejowego przewozu towarów uznanych za wrażliwe oraz stworzenie systemu kontroli. Ustawa na bieżąco jest rozszerzana o kolejne mechanizmy uszczelniające i towary uznane za wrażliwe (np. paliwa opałowe czy gaz płynny (LPG)).
CO2 - Implementacja zasad funkcjonowania systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w ustawie o zmianie ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, m.in. powołanie do życia Funduszu Modernizacyjnego, zmiana przepisów dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji i ich dostosowań ze względu na zmiany w poziomie działalności. Inicjalizacja prac nad nowelizacją ustawy w rezultacie publikacji nowych wytycznych Komisji Europejskich na 4 okres EU ETS.
Rynek gazu ziemnego – W dniu 16 grudnia 2020 roku opublikowany został Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw, w którym m.in. zaproponowano wprowadzenie podstaw prawnych dla funkcjonowania zamkniętych systemów dystrybucyjnych (ZSD), zwalniających operatorów ZSD z obowiązku przedkładania taryf do zatwierdzenia Prezesowi oraz sporządzania planów rozwoju.
W dniu 14 grudnia 2020 roku opublikowany został projekt ustawy o zmianie ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych oraz niektórych innych ustaw, przedstawiający m.in. propozycje nowych regulacji związanych z działaniem stacji gazu ziemnego oraz wykorzystania gazu ziemnego w transporcie.
W dniu 21 września 2020 roku podjęte zostały dalsze prace nad projektem rozporządzenia Ministra Klimatu w sprawie szczegółowych wymagań technicznych dla punktów bunkrowania skroplonego gazu ziemnego (LNG).
Opodatkowanie działalności wydobywczej w Polsce – podatek od wydobycia niektórych kopalin – płatny od 2020 roku, kalkulowany na poziomie odwiertu, stawka od 1,5%-6% przychodów w zależności od rodzaju złoża i węglowodorów (ORLEN Upstream rozlicza podatek według stawki 3%) Od podatku istnieje możliwość odliczenia skumulowanej straty podatkowej, która z uwagi na upływ 5-letniego okresu nie została odliczona od podatku dochodowego od osób prawnych – w wysokości 19% tej straty. Opłata eksploatacyjna w zależności od wolumenu i jakości – dla gazu ziemnego 5,74-26,54 PLN/1000 Nm3 gazu (od 2021r) i ropy naftowej 40,74-55,5 28 PLN/t (od 2021 roku). Użytkowanie górnicze – część stała (ustalana dla poszczególnych przypadków) i zmienna w wysokości 50% opłaty eksploatacyjnej za poprzedni rok. Podatek od nieruchomości do 2% wartości początkowej środków trwałych, podatek dochodowy (CIT) – 19%.
Opodatkowanie działalności wydobywczej w Kanadzie: opłaty licencyjne (tzw. royalties) – dotyczą odwiertów wykonanych po 1 stycznia 2017 roku. Stopa podatku od 5 do 40%, w zależności od rodzaju węglowodorów, poziomu cen rynkowych i wielkości wydobycia z odwiertu. Zwolnienie z tytułu poniesionych kosztów wiercenia i wykończenia – forma ulgi w postaci obniżenia zobowiązań podatkowych dla wszystkich nowych odwiertów. Nowe odwierty są obłożone maksymalnie 5% stopą podatku do momentu, kiedy wpływy z wydobycia pokryją obliczone koszty wiercenia i wykończenia, podatek dochodowy (CIT) – 24%.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 czerwca 2020 roku w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje (tzw. Taksonomia). Rozporządzenie ustanawia ramy służące ustaleniu czy dana działalność gospodarcza kwalifikuje się jako zrównoważona środowiskowo. Wprowadza m. in.: ujednolicone i przejrzyste zasady finansowania oraz kryteria wsparcia dla realizacji zielonych inwestycji; zapisy uniemożliwiające finansowania inwestycji (środki EU) w technologie wysokoemisyjne.
Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 15 września 2020 roku w sprawie unijnego mechanizmu finansowania energii ze źródeł odnawialnych. Rozporządzenie określa przepisy konieczne do wdrożenia unijnego mechanizmu finansowania energii z OZE. Umożliwia m. in: wsparcie dla nowych projektów OZE w celu wyeliminowania rozbieżności z trajektorią UE; stworzenie sprzyjających ram wsparcia dla wykorzystywania energii z OZE w UE.
Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 9 listopada 2020 roku w sprawie szczegółowego sposobu pobierania opłaty mocowej. Na podstawie rozporządzenia Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, w dniu 19 listopada 2020 roku opublikował wybrane godziny doby przypadające na godziny szczytowego zapotrzebowania na moc w systemie, jak również skalkuluje stawki opłaty mocowej na rok 2021.
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2020 roku w sprawie maksymalnej ilości i wartości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, która może zostać sprzedana w drodze aukcji w 2021 roku Celem rozporządzenia jest ustanowienie przepisów niezbędnych dla ogłoszenia i przeprowadzenia aukcji OZE. Główne założenia: brak wsparcia dla istniejących oraz zmodernizowanych instalacji OZE; łączny szacowany wolumen energii przeznaczony do sprzedaży w trakcie aukcji w 2021 roku wynosi w 15-letnim okresie wsparcia 69,6 TWh. Łączna maksymalna wartość ww. wolumenów wynosi około 25 mld PLN.
Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 11 listopada 2020 roku zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego. Celem rozporządzenia jest zmiana przepisów dot. m. in.: funkcjonowania Rynku Bilansującego (RB) energii elektrycznej; przyłączania urządzeń do sieci elektroenergetycznej; możliwości aktywnego uczestnictwa dla kolejnych użytkowników systemu elektroenergetycznego, z uwzględnieniem specyfiki poszczególnych grup podmiotów; ustanowienia nowych zasady w zakresie wyznaczania, obliczania i aktualizowania niektórych, kluczowych cen stosowanych w polskim modelu RB; rozszerzenie możliwości tworzenia jednostek grafikowych aktywnych dla różnych technologii; dostosowanie rozwiązań RB do wymogów specyficznych dla jednostek innych niż jednostki wytwórcze centralnie dysponowane (duzi wytwórcy systemowi).
Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 13 listopada 2020 roku zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie energią elektryczną. Celem rozporządzenia jest zmiana przepisów dot. m. in.: możliwości utworzenia grupy taryfowej dla odbiorców przyłączonych do sieci, którzy wykorzystują energię elektryczną wyłącznie na potrzeby funkcjonowania ogólnodostępnej stacji ładowania i świadczenia na niej usług ładowania; mechanizmu uwzględniania w ramach tzw. salda konta regulacyjnego w taryfach operatorów systemów elektroenergetycznych różnic w osiąganych faktycznie przychodach tych operatorów w stosunku do planowanych przychodów wynikających z zatwierdzanych dla tych lat taryf; możliwości otrzymywania przez odbiorców końcowych faktur za energię elektryczną w formie elektronicznej oraz możliwości otrzymywania tą drogą informacji o rozliczeniach za dostarczoną energię; wprowadzenia możliwości rozliczeń z odbiorcami końcowymi wyłączenie w drodze elektronicznej.
Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw. Dostosowania polskiego prawa do przepisów obowiązujących w UE, jeśli chodzi o sprawne funkcjonowanie systemu inteligentnego opomiarowania w sektorze elektroenergetycznym. Dzięki przedmiotowej regulacji możliwe będzie poszerzenie możliwości skorzystania z mechanizmów wsparcia generacji energii elektrycznej z OZE w szczególności z fotowoltaiki i hydroenergii. Projekt częściowo uwzględnia zmiany w rynku mocy jakie miały być procedowane w ramach nowelizacji ustawy o rynku mocy, nad którą prace zostały zawieszone w 4 kwartale 2020 roku Najważniejsze zmiany jakie są projektowane w ramach przedmiotowej ustawy dotyczą harmonogramu wprowadzania AMI, magazynów energii, zmiany sposobu naliczania kar za nieosiągnięcie Operacyjnego Kamienia Milowego w ramach rynku mocy.
Projekt Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiający Fundusz Sprawiedliwej Transformacji - Just Transition Fund. Celem Funduszu jest zapewnienie wsparcia terytoriom, które napotykają poważne wyzwania społeczno - gospodarcze związane z procesem transformacji w kierunku osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 roku Środki Funduszu mają zostać przeznaczone m. in na projekty z obszaru energetyki bezemisyjnej (z wyjątkiem gazu ziemnego, m. in. w odniesieniu do regionów silnie uzależnionych od wydobycia i spalania węgla kamiennego,) oraz na inne rodzaje przedsięwzięć, tj. mikroprzedsiębiorstwa, zrównoważoną turystykę, infrastrukturę społeczną, uniwersytety i publiczne instytucje badawcze, technologie magazynowania energii, niskoemisyjne ciepłownictwo komunalne, inteligentną i zrównoważoną mobilność, innowacje cyfrowe, projekty zwalczające ubóstwo energetyczne.
Projekt Ustawy o zmianie ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych oraz niektórych innych ustaw (głównie dotyczącej Funduszu Modernizacyjnego (FM)). Projekt dotyczy m. in. regulacji dedykowanych powstaniu operatora dla dystrybucji w Polsce środków z Funduszu Modernizacyjnego (FM), który ma funkcjonować w okresie od 2021 roku do 2030 roku. Priorytetowe obszary wsparcia to: inwestycje w sieci dystrybucyjne; rozwój OZE; magazynowanie energii i efektywność energetyczna. Działający w latach 2021-2030 Fundusz Modernizacyjny będzie korzystał ze środków pozyskanych dzięki sprzedaży 2 procent ogólnej puli uprawnień do emisji CO2. Jest to efekt negocjacji dotyczących zmian w systemie EU ETS. Pula dla Polski z Funduszu Modernizacyjnego zależna jest od ceny uprawnień do emisji CO2. Szacunkowo będzie to od 2 do 4,8 mld euro. Polskim operatorem środków FM będzie Narodowy Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Inwestycje priorytetowe mogą ubiegać się o finansowanie nawet do 100% kosztów kwalifikowanych. Inwestycje nie priorytetowe mogą liczyć na maksymalnie 70%. Europejski Bank Inwestycyjny, który będzie europejskim operatorem FM ma prawo zakwestionowania listy lub części listy projektów, jako niezgodnych z zapisami unijnej dyrektywy 2018/410 z marca 2018 roku, regulującej cel funduszu.
Projekt Rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska w sprawie sposobu ustalania mocy przyłączeniowej dla wewnętrznych i zewnętrznych stanowisk postojowych związanych z budynkami użyteczności publicznej oraz budynkami mieszkalnymi wielorodzinnymi. Celem Rozporządzenia jest określenie sposobu ustalania minimalnej mocy przyłączeniowej, pozwalającej wyposażyć wewnętrzne i zewnętrzne stanowiska postojowe związane z budynkami użyteczności publicznej oraz budynkami mieszkalnymi. Na mocy wprowadzanych, szczegółowych przepisów, powstanie po stronie Operatora Systemu Dystrybucyjnego, konieczność poczynienia nakładów na inwestycje w modernizację i nowe sieci dystrybucyjne.
Ustawa o inwestycjach w zakresie przeciwdziałania skutkom suszy. Celem ustawy jest wprowadzenie do systemu prawnego rozwiązań, które pozwolą na uproszczenie oraz przyspieszenie prac związanych z przygotowaniem do realizacji przedsięwzięć retencyjnych, mających na celu ograniczenie skutków suszy w Polsce (dotyczy również obiektów i obszarów wykorzystywanych na rzecz hydroenergetyki). W wyniku zmiany sposobu i wymiaru wyliczenia opłaty za odprowadzanie wód, mogą pojawić się wyższe koszty związane z odprowadzaniem wód, m. in. z placów składowych, parkingów, dróg wewnętrznych.
Zaktualizowany projekt Polityki Energetycznej Polski do 2040 roku. Założenia wprowadzone w zaktualizowanym projekcie PEP 2040 zakładają m.in.: cel udziału energii z OZE w Polsce w 2030 roku, który określono w przedziale 21-23% (zamiast 21%); cel udziału energii z OZE w Polsce w 2040 roku zaprognozowano na 28,5%. Udział węgla w produkcji energii elektrycznej określono w przedziale 56-60%; uruchomienie pierwszych bloków elektrowni jądrowej zaplanowano w latach 2033 - 2043 (powstanie 6 bloków jądrowych o mocy całkowitej 6-9 GW); wskaźnik poprawy efektywności energetycznej o 23% w 2030 roku w stosunku do stanu z 2007 roku. Przyjęto ograniczenie CO2 o 30% do 2030 roku, w stosunku do stanu z 1990 roku W prognozach przedstawionych w projekcie dokumentu spowolniono niektóre dotychczasowe kierunki modernizacji sektora energetycznego (np. rozwój instalacji gazowych), utrzymano względnie stały poziom mocy zainstalowanej w elektrowniach wiatrowych lądowych (we wcześniejszym projekcie założono spadek), przy jednoczesnym zaprezentowaniu szeregu inicjatyw, których celem jest minimalizowanie negatywnych efektów transformacji energetycznej w Polsce. Energetyka węglowa nadal stanowić będzie istotny element krajowego miksu energetycznego do 2030 roku. Na szczycie Rady Europejskiej 10 – 11 grudnia 2021 roku, państwa członkowskie UE, zatwierdziły wiążący cel UE zakładający ograniczenie w UE emisji netto gazów cieplarnianych do roku 2030 o co najmniej 55% w porównaniu z poziomem z roku 1990. Będzie, to z pewnością jeden z kluczowych czynników, który zmieni również ostateczne założenia i kształt Polityki Energetycznej Polski 2040 roku.
Prekonsultacje w ramach prac Ministerstwa Rozwoju i Ministerstwa Klimatu i Środowiska do nowelizacji Ustawy o inwestycjach w elektrownie wiatrowe w zakresie tzw. zasady odległościowej / 10H. Celem jest możliwość realizacji w szerszym zakresie farm wiatrowych na lądzie oraz odmrożenie niektórych projektów, które zostały wstrzymane w wyniku wejścia w życie przepisów z 2016 roku.
Rządowy projekt ustawy o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych. Projekt dotyczy zwiększenia udziału odnawialnych źródeł energii w krajowym miksie energetycznym, przez wprowadzenie systemu wsparcia oraz usprawnień administracyjnoprawnych, umożliwiających bardziej efektywne prowadzenie procesu inwestycyjnego w zakresie morskich farm wiatrowych.
Rozporządzenie ustanawiające ramy dla osiągnięcia neutralności klimatycznej i zmieniające rozporządzenie (UE) 2018/1999, (Europejskie prawo klimatyczne). Rozporządzenie określa wiążący cel w zakresie neutralności klimatycznej, obejmujący zmniejszenie do 2050 roku emisji gazów cieplarnianych do poziomu zero netto (w stosunku do 1990 roku) na poziomie całej Unii Europejskiej i zobowiązuje Parlament Europejski, Radę i KE oraz państwa członkowskie do wprowadzenia środków unijnych i krajowych niezbędnych do realizacji tego celu. Zgodnie z postanowieniami rozporządzenia Komisja Europejska (KE) ma dokonać oceny unijnego celu klimatycznego na 2030 rok dot. redukcji emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 40 procent w porównaniu z 1990 rokiem, w świetle celu osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 roku W szczególności KE zbada możliwości ustalenia celu klimatycznego do 2030 roku na poziomie 50–55 % redukcji emisji w porównaniu z 1990 rokiem i rozważy przyjęcie w tym zakresie stosownych wniosków ustawodawczych.
Ryzykapozafinansowe
Ryzyka w zakresie zagadnień społecznych, pracowniczych, poszanowania praw człowieka, środowiskowych, bezpieczeństwa i higieny pracy, przeciwdziałania korupcji i łapownictwu mogą występować w 3 głównych kategoriach ryzyk (strategiczne, projektowe, procesowe/operacyjne) w Grupie ORLEN.
Opis ryzyk, sposobów ich mitygacji oraz tendencji rozwoju ryzyk dla powyższych zagadnień przedstawia poniższe zestawienie.